Wernisaż zgromadził sporą liczbę zainteresowanych niekonwencjonalną kreską i takimiż projektami w wykonaniu pani Sabiny. Wystawa to wybór około stu rysunków scenograficznych wykonanych w różnej technice. Wystawa jest okazją do niecodziennej podróży w rejony twórczości zazwyczaj nieznanej publiczności teatralnej. Autorka decyduje się prezentować artefakty, które zwyczajowo, ze względu na funkcję, nie pretendują do roli dzieł sztuki ukazywanych w glorii wystaw artystycznych. Goście wernisażu byli zaproszeni na niezwykły spacer po skrywanych rubieżach rysunkowych wizji plastyki teatralnej, które powstały w toku przygotowań do siedmiu przedstawień.

Według Sabiny Wacławczyk projekty scenograficzne należą do intymnych obszarów teatru. Służą nieoficjalnej komunikacji między reżyserem, a plastykiem, są nacechowane niepewnością, ulotnością, stawianiem pytań i poszukiwaniem odpowiedzi, są gotowe na błędy, zmiany, eksperyment. Większość z nich nie opuszcza domowych teczek scenografa. Te, które objawiają się oczom dyrekcji teatru i pracowni plastycznych, traktowane są często trywialnie jako narzędzia do produkcji przedstawienia.

Po premierze, kiedy widzowie oglądają już realne formy scenografii i kostiumów, rysunki lądują w archiwach. Mogą liczyć jedynie na ekshumację z okazji jakiejś teatralnej uroczystości. Z tych powodów, na poczet wystawy w Klubie Delta, artystka odwróciła konwencjonalną hierarchię teatralnych wartości. Postanowiła nie chwalić się scenografiami i kostiumami, które znalazły się na scenicznych deskach, ale pójść o krok dalej: dać głos projektom, które nie miały dotąd realizacji. Co ciekawe, wystawa może zaciekawić nie tylko dorosłych, ale również i dzieci.

Sabina Wacławczyk tworzy zarówno w obszarze teatru jak i plastyki. Jest absolwentką Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie Filia we Wrocławiu. Ukończyła również, z wynikiem celującym, specjalizację kierunkową Scenografia i Kostiumy Teatralne na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu oraz Architekturę Wnętrz na Wyższej Szkole Sztuki Użytkowej w Szczecinie. Była stypendystką Progamu Erasmus na Akademii Teatralnej w Pradze. Stworzyła autorskie, interdyscyplinarne projekty artystyczno- społeczne jak „Niebkowy Labyrint” zrealizowany w Pradze(Czechy) czy Projekt Wandalovy, prowadzony obecnie w Szczecinie pod skrzydłami Związku Polskich Artystów Plastyków.. Za dyplom w dziedzinie sztuk plastycznych została uhonorowana Nagrodą Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego, zaś projekt „Niebkowy Labirynt” otrzymał w drodze konkursu stypendium Programu „Adaptabilita” AT w Pradze. Dorobek w zakresie scenografii i kostiumów teatralnych prezentowała na przykład na Quadriennale Scenografii i Przestrzeni Teatralnej w Pradze 2011 oraz kilku corocznych wystawach zbiorowych w Muzeum Miejskim Wrocławia.

EL