Dnia 29 września 2006 roku w Szczecinie Publicznemu Gimnazjum nr 7 nadano imię Sybiraków. Licznie zebrani tego dnia goście nadali tej uroczystości podniosły charakter. Galę przygotowali uczniowie szkoły pod opieką i kierownictwem nauczycieli. Uroczystość nadania imienia trwała dwie godziny, ale dla mnie była to krótka i niezapomniana chwila. Przez cały czas trwania apelu zebranym towarzyszyły ogromne emocje i łzy wzruszenia. Wszystkie wiersze, piosenki i kwestie wypowiedziane przez uczniów z tak wielkim uczuciem spowodowały, iż na sali powstała niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju atmosfera. Na wszystkich młodych ludzi, biorących udział w występach, można było spojrzeć jak na osoby dorosłe. Każdy z nich rozumiał i starał się przekazać innym odczucia, jakie targały Sybirakami wywożonymi w głąb ZSRR. Do stworzenia tego niezwykłego nastroju przyczyniły się też wszystkie przemówienia naszych gości. Zawierały one głębokie przemyślenia i sugestie na temat życia Sybiraka i jego rodziny. Na nadaniu szkole imienia nie mogło zabraknąć Sybiraków. Przybyli bardzo licznie i uświetnili uroczystość pięknym występem chóru Kombatant oraz prezentacją sztandarów. Wykonane przez chór utwory na zawsze zapadną mi w pamięci. Po wielu ciepłych słowach i życzeniach dla naszej szkoły, część oficjalna zakończyła się. Spotkanie to jest dla mnie nie tylko jednym z wielu szkolnych apeli, ale przede wszystkim wspaniałą lekcją historii. Z lekcji tej każdy wyniósł coś dla siebie. My, uczniowie, historię swojego narodu i Polaków, Sybiracy zaś świadomość, że nie zostali, a dzięki nam również, że nie zostaną zapomniani. I myślę, że właśnie to jest dla nich najważniejsze. Łukasz Nowacki klasa 2aGimnazjum im. Sybiraków w Szczecinie