Okazało się, że mój strach przed spotkaniem z młodymi narodowcami był mocno przesadzony. Mało było też radykalnych wypowiedzi w stylu "Naprawdę nie znoszę tego kraju. Marzę tylko o tym, żeby jak najszybciej się stąd wynieść i nie wracać". Oczywiście, nie można mieć nikomu za złe, że planuje pracę lub naukę za granicą w przyszłości. Trzeba korzystać z możliwości, jakie daje nam świat. Jednak na moje pytanie, czy w późniejszym czasie planują powrót do Polski, większość moich koleżanek i kolegów odpowiadała zdecydowanym "tak". Chcą mieszkać i pracować w swoim kraju, tutaj chcą kiedyś założyć swoje rodziny. Brak wśród nich fanatycznego uwielbienia bliskiego nacjonalizmowi. Jako młode pokolenie zdajemy sobie sprawę z tego, że realia naszego kraju pod wieloma względami odbiegają od tego, jak powinno być. Jednak to my, społeczeństwo, kreujemy naszą rzeczywistość. Myślę, że z tak rozsądnymi, oddanymi młodymi ludźmi może tu być naprawdę wspaniale.

            Z okazji Narodowego Święta Niepodległości w naszej szkole, III Liceum Ogólnokształcącym w Dąbiu, odbył się uroczysty apel, szkoła została udekorowana, a my – społeczność uczniowska – wspominaliśmy piękną a zarazem dramatyczną historię naszego kraju.