Stowarzyszenie Eko-Spol i IPN w Szczecinie zapraszają na film „Życie na Krawędzi. Henryk Sławik - József Antall senior” - Wstęp wolny.

Czas: 5.04.2016 r. (wtorek) o godz. 18.00

Miejsce: Centrum Kształcenia Sportowego przy ul. Rydla 49 (szkoła z basenem - Osiedle Słoneczne)

Po filmie odbędzie się spotkanie z reżyserem filmu, Grzegorzem Łubczykiem, b. Ambasadorem RP na Budapeszcie.

Dla uczestników prelekcji, którzy wezmą udział w konkursie czekają liczne nagrody.

Bohater filmu - Henryk Sławik to opiekun dziesiątek tysięcy polskich uchodźców wojennych na terytorium Węgier i największy polski „Sprawiedliwy”. Pomógł ocalić przed zagładą około 30 tysięcy polskich uchodźców, w tym pięć tysięcy Żydów. Za swoją działalność zapłacił najwyższą cenę -  w 1944 roku został zamordowany przez Niemców w obozie zagłady Mauthausen-Gusen. Mimo wielkich zasług, w powojennej rzeczywistości jego postać została w Polsce przemilczana.

„ŻYCIE NA KRAWĘDZI. Henryk Sławik – József Antall senior” według scenariusza i w reżyserii Grzegorza Łubczyka to poruszająca opowieść o niezwykłym Polaku i równie niezwykłym Węgrze z okresu II wojny światowej. Bohaterami fabularyzowanego dokumentu są: prezes Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Polskimi Uchodźcami na Węgrzech – HENRYK  SŁAWIK (Krzysztof Globisz) i oddany Polakom ich opiekun z ramienia władz węgierskich – JÓZSEF  ANTALL senior (Olgierd Łukaszewicz), którego nasi rodacy nazwali „Ojczulkiem Polaków”. W postać Krysi, 14-letniej córki Sławika, udanie wcieliła się Marysia Marciniak, uczennica z Ochoty, a mieszkańcami słynnego sierocińca dzieci żydowskich w naddunajskim Vácu są dzieci z Parafii pw. Opatrzności Bożej na Ochocie z ks. Tadeuszem Aleksandrowiczem w roli ks. Pála Boharcsika. Klimat zaś swoistej zadumy i refleksji jest dziełem narratora tej filmowej opowieści – Piotra Fronczewskiego.

Ta dramatyczna, a jednocześnie jakże piękna z moralnego punktu widzenia historia przyjaźni ukazana została na tle bezprecedensowej pomocy, udzielonej ponad 120 tysiącom naszych rodaków przez władze Królestwa Węgier i zwykłych Węgrów po napaści Stalina na Polskę 17 września '39. Zadania i wyzwania, które stanęły przed Sławikiem i Antallem wymagały od nich, głównych bohaterów filmu, nieustannego balansowania ... na krawędzi życia i śmierci.

Odnalezione w archiwach węgierskich i polskich i pokazane po raz pierwszy na ekranie sceny dokumentalne przeplatają się ze scenami fabularyzowanymi i opowieściami polskich i węgierskich świadków wydarzeń sprzed 70-75 lat. Dzięki zaś udostępnionym przez Rodzinę J. Antalla sen. zdjęciom również Węgrzy po raz pierwszy poznali nieznane im epizody z życia wspaniałego Rodaka.

Film jest próbą odpowiedzi na pytanie: co sprawiło, że znakomicie wykształcony, ze szlacheckim rodowodem i wyznający prawicowe poglądy Węgier znalazł wspólny język z polskim uchodźcą-socjalistą, samoukiem. Te ich jakże odmienne biografie nie przeszkodziły im wzorowo współpracować w latach upadku wszelkich wartości moralnych. Sposób zaś traktowania powierzonych im obowiązków, ich stosunek do drugiego człowieka, a zwłaszcza do ludzi znajdujących się w potrzebie i śmiertelnym zagrożeniu, czego dali dowód ratując tysiące Żydów, choć wiedzieli, co im za to grozi – każe nam, współczesnym, uznać ICH za niedościgłe wręcz wzorce do naśladowania, wzorce postępowania, które wciąż są aktualne. Obaj należą do grona największych „Sprawiedliwych”.

Film jest jednocześnie symbolicznym wyrazem pamięci i naszej, polskiej wdzięczności Węgrom za uniemożliwienie Hitlerowi zaatakowanie Polski od południa, za otwarcie swej granicy przed naszymi rodakami, za umożliwienie przerzucenia z Węgier do tworzonej przez gen. Sikorskiego nowej Armii Polskiej około 40 tysięcy żołnierzy, za stworzenie warunków do przeżycia tysiącom Polaków całej wojny.

Informacja o reżyserze filmu:

Grzegorz Łubczyk, dziennikarz – reporter, dokumentalista filmowy, absolwent polonistyki i dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, wieloletni korespondent w Budapeszcie „Życia Warszawy” i „Rzeczpospolitej”. W latach 1997-2001 Ambasador RP na Węgrzech, a w latach 2002-2004 wiceprezes Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”. Od 2001 roku do dziś główny promotor postaci Henryka Sławika, opiekuna dziesiątek tysięcy polskich uchodźców wojennych na terytorium Węgier, największego polskiego „Sprawiedliwego”, zamordowanego w 1944 roku przez Niemców w obozie zagłady Mauthausen-Gusen. W 2008 współzałożył w Katowicach Stowarzyszenie Henryk Sławik – Pamięć i Dzieło, którego jest wiceprezesem

Producentem filmu jest Fundacja DOBRE WIEŚCI (2014), a głównym sponsorem Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.